ความฝันที่ไม่น่าจะเกิดได้ / สยามรัฐผลัดใบ |
ยุวรัตน์ กมลเวชช 24/4/2552
|
|
|
ความฝันที่ไม่น่าจะเกิดได้ ไม่มีใครที่จะห้ามไม่ให้คนเราสร้างความฝัน แม้ว่าความฝันนั้นอาจจะไม่มีทางเป็นจริง หรืออาจเป็นการสร้างความฝันเพื่อหนีจากความจริงที่ไม่ต้องการ โดยสร้างความฝัน โดยจินตนาการว่าพบความสำเร็จหรือความต้องการตามที่ตนปรารถนา เพื่อเป็นการประโลมจิตใจให้ทนมีชีวิตอยู่ไปเถิด วันหนึ่งอาจจะได้สิ่งที่ปรารถนาตามที่เคยฝันไว้ การฝันจึงยังเป็นเสมือนการเติมชีวิตให้เต็ม อย่างน้อยก็เป็นการเติมความหวังให้เกิดขึ้นในจิตใจ พอบรรเทาความผิดหวัง ทำให้เกิดพลังใจ มีชีวิตชีวาต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆเพื่อให้ได้ตามความฝัน ความฝันที่คนไทยทั้งชาติไม่ว่ากลุ่มใดสีใด ก็คงเหมือนกันคือไม่อยากเห็นการแตกแยกของประชาชน แต่อยากให้คนไทยมีความรักและสามัคคี แต่ปัจจุบันการกระทำและความคิดของแต่ละฝ่ายนั้นไปคนละทิศละทาง ยังไม่สามารถจะพูดจากันได้ นำไปสู่การลงมือลงไม้มีการบาดเจ็บและถึงแก่ตาย จนเป็นเหตุให้มีการประกาศภาวะฉุกเฉิน และตามด้วยรัฐบาลขอเปิดการประชุมรัฐสภาตามมาตรา 179 เพื่อจะรับฟังคามคิดเห็นในการอภิปรายของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกวุฒิสภา ด้วยความหวังว่าจะได้แนวทางสมานฉันท์ แต่ผลการอภิปรายส่วนใหญ่เป็นการโต้เถียงในข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นว่าเป็นการกระทำของฝ่ายใดมากกว่าจะได้แนวทางสร้างความสมานฉันท์ ผลการเปิดอภิปรายตามมาตรา 179 จึงยังไม่ได้อะไรข้อเท็จจริงที่เพียงพอจะสลายความเชื่อมั่นของคนในแต่ละกลุ่มที่เคยสามารถทำร้ายซึ่งกันและกันเพราะสังกัดกลุ่มและสีที่ต่างกันโดยไม่สนใจว่าผู้ถูกทำร้ายเป็นใครมาจากไหน รู้จักหรือไม่รู้จักไม่สำคัญ ขอเพียงใส่เสื้อต่างสีกันก็ลงมือทำร้ายได้ ความรักและสามัคคีจะเกิดขึ้นจากฝ่ายหนึ่งฝ่ายเดียวไม่ได้ เช่นเดียวกับความรักของหนุ่มสาว ถ้าหนุ่มรักสาวข้างเดียวแต่สาวเจ้าไม่เอาด้วย เขาเรียกหนุ่มนั้นว่า "รักคุด" ความสมานฉันท์ของผู้คนคนไทยเหมือน จะเกิดได้ก็ต้องเป็นการร่วมมือร่วมใจของคนจากทุกสีและทุกกลุ่ม แต่ประเทศไทยที่รักของเราก็ยังมีกรรมมีเวรอยู่ ที่มีแต่คนชอบพูด แต่ไม่มีใครคิดทำตามที่พูด เช่นทุกผู้คนเกลียดการทุจริต แต่ก็ยังมีการทุจริต แล้วยังแถมด้วยการส่งเสริม สอนให้เด็กรุ่นหลังทำ โดยเฉพาะในการใช้เงินในการอบรมสัมมนาและการเดินทางของราชการในประเทศและต่างประเทศ ขนาดมีรถราชการหรือรถประจตำแหน่งบางคนยังเบิกค่าโดยสารรถยนต์รับจ้างไปดอนเมืองหรือสุวรรณภูมิ ความไม่ดีทั้งหลายทุกคนรู้ แต่ไม่ทำแม้จะได้รับการอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก บางสิ่งบางอย่างได้ฟังได้ยินไม่น้อยกว่าพันๆ ครั้ง ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใดกันดารขนาดไหนก็ยังมีผู้เผยแพร่ตามไปเป็นเงาตามตัว แต่ก็ยังไม่ทำ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา นั่นคือการรับศีลห้า ที่มีวัดและสำนักสงฆ์เกือบทุกหมู่บ้านเป็นหน่วยเผยแผ่ แต่หาคนปฏิบัติไม่ค่อยจะได้ น่าจะสำรวจกันสักทีว่าใน 60 กว่าล้านคนมีผู้ปฏิบัติเท่าใด อย่างไร ส่วนต้นเหตุที่ทำให้ความรักและสามัคคียังเดินทางมายังไม่ถึง คือข้อเท็จจริงของเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นยงไม่ได้ข้อยุติ จนมองเป็นภาพที่ขัดแย้งกัน เป็นผลทำให้ไม่สามารถนำกลุ่มต่างๆ มาพูดกันและทำความเข้าใจกันได้ ถึงแม้ว่า ทุกคนทุกฝ่ายจะต้องการให้คนไทยทั้งชาติรักและสามัคคีและสงบสุข และทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าต้องทำอย่างไร ตามที่มีผู้รู้เสนอมากมาย ตั้งแต่การให้กันมาพูดจากันด้วยการมีคนกลางจริงๆ เป็นประธาน การกระทำที่มีมาตรฐานเดียว การแก้ไขรัฐธรรมนูญ การดำเนินคดีตามกฎหมาย ความเต็มใจและตั้งใจในการสร้างความสมานฉันท์ โดยปราศจากผลประโยชน์ส่วนตัว การหาทุนทางการเมืองและอื่นๆ แต่ไปติดปัญหาว่ายังไม่พร้อมที่จะทำ ต่างฝ่ายต่างอ้างว่าต้องทำเรื่องนั้นก่อนเรื่องนี้ก่อน จนลืมว่าต้องทำอะไรก็ลงมือทำเถิดไม่ต้องรอ ไม่ต้องเกี่ยวกัน ให้ต้องโต้เถียงทำนองว่าจะต้องเริ่มจากไก่หรือไข่ก่อนกัน การไม่พูดไม่จาและการไม่เริ่มอะไร ก็คงทำให้การสมานฉันท์ของคนไทยเป็น "รักคุด" อยู่ฝ่ายเดียวไปทั้งชาติ ปล่อยให้คนไทยฝันค้าง นานๆ ไปไม่ดีนะครับ เพราะอาจจะไปสร้างกลุ่มใหม่ บ้านเมืองจะยิ่งยุ่งและยากที่จะแก้ไขไปอีก | http://www.siamrath.co.th/uifont/Articledetail.aspx?nid=3178&acid=3178 |
Windows Live™ SkyDrive™: Get 25 GB of free online storage.
Check it out.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น